SHIFT - Sexual Health in the Over Forty-Fives

Mensen hebben nog steeds seks na hun 45ste – maar ze praten er vaak niet graag over. Nochtans zouden ze dat beter wel doen. Het aantal seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) neemt namelijk toe bij volwassenen. Om dit tegen te gaan, moeten we mensen betrokken én aan het praten krijgen, zodat ze hun weg kunnen vinden naar diensten en zodat ze aandacht blijven hebben voor hun seksuele gezondheid op middelbare leeftijd en daarna.

SHIFT is een Europees gefinancierd project dat als doel heeft om dit te doen, door organisaties van België (Vlaanderen), Nederland (Noord-Nederland), en Zuidoost-Engeland met elkaar in contact brengen.

Studies tonen aan dat seksueel gedrag de laatste honderd jaar veel veranderd is, vb. het aantal seksueel actieve oudere mensen is toegenomen. De 45-plussers die risico lopen zijn meestal zij die een nieuwe seksuele relatie aangaan na een periode van monogamie, vaak postmenopauzaal (waardoor men zich niet langer zorgen maakt over een zwangerschap, maar zonder rekening te houden met soa’s). Studies binnen en buiten Europa (vb. het thema ‘Seksuele gezondheid’ van de Wereld Gezondheidsorganisatie) tonen aan dat er een nood is aan meer toegankelijke begeleiding en zorg voor seksuele gezondheid voor oudere mensen. Er is een duidelijke correlatie tussen deze hoge drempel naar begeleiding en de stijging in het aantal soa’s.

Doelen van dit project zijn:

1. bewustwording te creëren (zowel in de doelgroep als in de maatschappij)
2. de weg naar diensten duidelijker maken voor alle 45-plussers, maar specifieker kwetsbare doelgroepen
3. kennis van de doelgroep en zorg- en andere professionals te verhogen 
4. werken aan negatieve attitudes en stigma bij de doelgroep en zorg- en andere professionals

Het project vormt een samenwerking van 10 project partners (o.a. AP Hogeschool in Vlaanderen), en is opgedeeld in 3 fases.

Fase 1 is al afgerond, met een enquête die 777 mensen in de drie landsdelen bereikt heeft. De resultaten van deze enquête hebben ons geleerd dat 42% van de respondenten niet weten waar ze naartoe kunnen voor hulp en testing. In Vlaanderen en Nederland is kost een barrière om seksuele gezondheidsdiensten te gebruiken. De respondenten hebben ook bevestigd dat zorgprofessionals te weinig kennis hebben over seksuele gezondheid bij oudere mensen. Die vinden ook dat het onderwerp te weinig wordt besproken in de maatschappij en dat negatieve attitudes en stigma leeft.

Fase 2 (nog lopend) focust zich op de 45-plussers die kwetsbaar zijn op socio-economisch niveau. We willen voor die mensen een model van seksuele gezondheidzorg die de drempels naar zorg voor deze onder bereikte groepen kan verlagen.

Fase 3 (nog lopend) focust zich op zorg- en andere professionals om een opleidingsprogramma te ontwikkelen.

Op het einde van dit driejarig project ambiëren we een zorgmodel voor seksuele gezondheid bij socio-economisch kwetsbare mensen en opleidingsprogramma’s voor zorg- en andere professionals te ontwikkelen, dat om de seksuele gezondheid van 45-plussers (ook met een minder gunstige socio-economische achtergrond) te verbeteren.